حسین ، کربلا ، عاشورا ، اربعین ...

این واژه ها ، واژه هایی هستند که انسان را با هر احساس ، افکار ، ویژگی و سلیقه ای

زمین گیر می کنند !

واژه هایی که فیلسوف ، عالم ، امی و بی سواد ، دکتر ، مهندس ، مدرس ، کارگر ، دانشجو

و ... نمی شناسند !

واژه های آتشینی که گاه هبوط ، همچون شهاب آسمانی بر قلوب شیعیانش باریدن میگیرد و با

هیچ عنصری خاموش شدنی نیست !

همواره نام حسین « علیه السلام » ، برایم رازگونه بوده و هست ، نامی که به گاه خلجانهای

ذهنی ام ، چراغ هدایت و روشنگر راه تاریک و ظلمانی ام بوده !

شاید برای برخی از دوستان فلسفی ام ! این ابهام و سوال به وجود آید که ؛ وبلاگی با رسالت

فلسفی و عقلانی ، چه جای درج مطالبیست از این دست ؟!

باید به ایشان عرض کنم که : حســـــین فلسفه ی زندگی من است !