هایدگر از اینکه هوسرل همه ی پدیدارها را به آگاهی انسان ارجاع می دهد ، ناخوشنود بود !

بنابراین با طرح پرسش های هستی شناسانه به جای پرسش های شناخت شناسانه ،

رابطه ی خود را با هوسرل و سنت دکارتی قطع کرد و به دنبال ( کی یر کگور ) اعلام کرد که :

آغاز گاه مشهور دکارت باید به این نحو واژگون شود : " هستم ، پس می اندیشم "

" دکارت : من فکر می کنم ، پس هستم "