امام علی (ع): آیا درباره خودم به این قناعت ورزم که به من امیرالمؤمنین گفته شود، ولی در ناگواری های روزگار با آنان شرکت نکنم، و در سختی های معیشت با آنان مساوی نباشم؟ (نهج البلاغه، نامه شماره 45) من (علی) هرگز با شنيدن اينگونه كلمات پر طنطنه: اميرالمؤمنين، زمامدار، سياستمدار، سرور، رهبر، خود را فريب نخواهم داد و خود را از نردبان اين كلمات كه پله‌هاى آن از «من» و «ما» ساخته شده است، بالا نخواهم برد.

علامه محمد تقی جعفری، تفسیر نهج البلاغه، ج ۹