شاعر و نقاش مشهور انگليسي ؛ ويليام بليك ، در قطعه شعري از منظومه ی « نغمه‌هاي بي‌گناهي »

كمال آدمي را چنين وصف كرده است :

جهاني را در سنگريزه‌اي ديدن ،

و بهشتي را در يك گل وحشي مشاهده كردن ،

و بي‌نهايت را در كف دست نگه داشتن ،

و ابديت را در لحظه‌اي دريافتن ..