تقدیم به تو ....
فکــــر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش
دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجـــــه آن است که باشد غم خدمتگارش
جای آن است که خون موج زند در دل لعــل
زین تغابـــن که خـزف می‌شکنـــــــد بازارش
بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبــود
این همــــه قول و غــزل تعبیه در منقـــارش
ای کـه از کوچه ی معشـــوقه ما می‌گــذری
بر حـــذر باش که ســــر می‌شکند دیوارش
آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامـــــــت دارش
صحبــت عافیتت گر چه خـــوش افتاد ای دل
جانب عشـــق عزیز است فــــــرو مگذارش
صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه
به دو جـــام دگر آشفته شـــود دستـــارش
دل حافـــظ که به دیــــدار تو خو گر شده بود
نازپــــرورد وصـــــال است مجو آزارش