نجوای ابلیس در خلوت !
کاش پطروسی بودم و نوزادی بود که بالهای سوخته ی افکارم را ، به تن بلورین و مشکینش
، جلا می دادم !
افسوس و صد افسوس از هر چه ناممکن !
فریاد و صد فریاد از کبر ، از حسد ... !
+ نوشته شده در چهارشنبه ۱۳۹۱/۱۱/۲۵ ساعت 0:10 توسط s..fallah
|